Nie zawsze są sukcesy.
Śmierć zwierząt towarzyszy nam prawie każdego dnia. Niestety nie posiadamy cudownej mocy uzdrawiania ciężko zranionych lub objętych poważną chorobą zwierząt, a i odchów młodych nie jest stuprocentowy. Naszym zadaniem jest rzetelna diagnoza na podstawie badań przy użyciu sprzętu diagnostycznego, opinii lekarza weterynarii czy obserwacji zwierzęcia. Dopiero wtedy podejmujemy trudne decyzje, czy dać szansę na pozór „beznadziejnemu” przypadkowi czy ograniczyć cierpienie i poddać eutanazji. To bardzo obciążające psychicznie zajęcie, ale trzeba zaznaczyć, że emocje nie powinny przeszkadzać w podejmowaniu tych decyzji. Śmierć to nieodzowna cześć życia. W przyrodzie nieszczęście jednego jest szczęściem dla drugiego osobnika w brutalnym łańcuchu pokarmowym. Jednak ludzka działalność mocno zachwiała odwieczne prawa przyrody. Dodatkowo jako współczujące istoty będące świadkami cierpienia nie potrafimy przejść obojętnie. Dlatego, jeśli można pomóc zwierzęciu chociażby poprzez postawienie rzetelnej diagnozy i humanitarne skrócenie cierpienia lub danie szansy na powrót do natury to naszym zdaniem należy to zrobić.
PS to najmniej drastyczne zdjęcia.